با تیکه بر همان معیاری که دیگر کتاب های تاریخی را قضاوت می کنیم، به این نتیجه می رسیم که کتاب مقدس نه تنها قابل اعتماد است بلکه معتبرتر از هر نوشته دیگری می باشد. موثق بودن یعنی نسخه برداری دقیق و قابل اطمینان. نوشته هایی که از نظر تاریخی و واقعی درست می باشند و با دقت و صادقانه در طول تاریخ از آنها محافظت شده است قابل اطمینان و موثق در نظر گرفته می شوند. هرچه تصدیق تاریخی و اطمینان بیشتر در انتقال یک سند باستانی وجود داشته باشد آن را قابل اطمینان تر می کند. با استفاده از این معیارها می توانیم بگوییم کتاب مقدس معتبر و موثق است.

همه جزئیات کتاب مقدس، مانند هر اثر تاریخی دیگر ، مستقیما قابل تایید نیست. کتاب مقدس را به دلیل وجود بخش های غیر قابل تایید و یا بخش هایی که تا به امروز تایید نشده اند را نمی توان غیر قابل اعتماد خواند. راه برخورد منطقی این است که بخش قابل بررسی آن را درست و موثق در نظر بگیریم. این اصلی ترین روش آزمایش قابل اطمینان بودن آن است. نه تنها بسیاری از جزئیات تاریخی کتاب مقدس تایید شده اند بلکه بخش های خاصی که قبلا مورد تردید بوده اند نیز توسط باستان شناسی های اخیر رفع ابهام شده است.

به عنوان مثال، کشفیات باستان شناسی سال 1920 وجود شهرهایی مانند اور را که در پیدایش فصل 11 عنوان شده تایید کردند، برخی از شک گرایان نسبت به وجود این شهرها تردید داشتند. حکاکی های کشف شده در مقبره های مصری، انتصاب حاکمان (مانند داستان یوسف) را درست همانطوری که در کتاب مقدس تشریح شده است به تصویر می کشد (پیدایش فصل 39). الواح سفالی کشف شده در سوریه که متعلق به 2300 سال قبل از میلاد می باشند از داستان ها، دامنه لغت و جغرافیای کتاب مقدس پشتیبانی می کنند. شک گرایای در مورد وجود حیتی ها تردید داشتند (پیدایش فصل 15 آیه 20، فصل 23 آیه 10، فصل 49 آیه 29) تا زمانی که شهر حیتی با جزئیات کامل در ترکیه کشف شد. کشفیات باستان شناسی از ده ها حقایق عنوان شده دیگر در عهد قدیم حکایت می کنند.

مهمتر از همه اینکه، خلاف هیچیک از حقایق عنوان شده در عهد قدیم و جدید ثابت نشده است. این اعتبار تاریخی باعث اطمینان ما به دیگر گفته های کتاب مقدس می شود.

حتی رویدادهای معجزه آمیز کتاب پیدایش نیز بر اساس مدارک و اسنادی هستند که امروز می توانیم به آنها رجوع کنیم. گزارش کتاب مقدس در مورد برج بابل در پیدایش فصل 11 آیه های 1 تا 9 تاریخ ثبت شده توسط بابلی ها مبنی بر تغییر زبانهایشان را تایید کند. این گزارشهای تاریخی طوفان و سیل جهانی را نیز ثبت کرده اند، این رویداد در صدها شکل در فرهنگهای مختلف جهان عنوان شده است. مکانی که سدوم و عموره (پیدایش فصل 19) در آن بنا شده بودند، شواهدی مبنی بر آتش سوزی و تخریب را از خود به جا گذاشته اند. کشفیات باستان شناسی حتی قحطی در مصر که باعث خروج بنی اسرائیل شد (خروج فصل 12 آیه های 40 تا 41) را نیز تایید می کند.

این رویه در عهد جدید نیز ادامه پیدا می کند، اسامی شهرها، حاکمان سیاسی و رویدادهای آن به طور مکرر توسط تاریخ دانان و باستان شناسان تایید شده است. لوقا نویسنده کتاب لوقا و اعمال رسولان به دلیل توجه اش به جزئیات دقیق و گزارشات درست، یک تاریخ دان درجه یک به حساب می آید. کتاب مقدس در عهد قدیم و عهد جدید هرجایی که قابل بررسی بوده است موثق در نظر گرفته می شود.

نسخه برداری درست نیز عامل مهمی در موثق بودن کتاب مقدس است. کتاب های عهد جدید با فاصله چند دهه از وقایع آن نوشته شده اند و این فاصله زمانی کوتاه فرصتی برای جایگزینی تاریخ واقعی با قهرمان و افسانه باقی نمی گذارد. در واقع بر اساس توضیحات پولس در اول قرنتیان فصل 15 آیه های 3 تا 8، چارچوب اصلی انجیل به فقط چندین سال بعد از مصلوب شدن عیسی مسیح باز می گردد. مورخان به تعداد قابل توجهی از نسخه های خطی برای تایید نسخه برداری و انتشار سریع و درست عهد جدید دسترسی دارند. این حقیقت به ما کاملا اطمینان می دهد که کتاب مقدسی که در دست داریم دقیقا مانند نسخه اصلی آن است.

مدارک بسیار زیادی انتقال درست و قابل اعتماد عهد قدیم را نیز ثابت می کنند. طومارهای کشف شده دریای مرده در سال 1940، هشتصد سال قدیمی تر از نسخه های قدیمی در دسترس می باشند. مقایسه این طومارها با نسخه های خطی موجود، نشان دهنده انتقال دقیق و موشکافانه اطلاعات هستند و باز هم به ما این اطمینان را می دهند که نسخه در دست ما درست مانند نسخه اصلی است.

این فاکتورها دلایل واقعی و عینی موثق بودن کتاب مقدس را در اختیار ما قرار می دهند. ما نیز باید از همین همین فاکتورها برای نوشتن کتاب های تاریخی خود استفاده کنیم. زمان کوتاه تری بین نسخه اصلی و نسخه های امروزی کتاب مقدس وجود دارد، این ویژگی در مورد دیگر آثار خطی قدیمی صدق نمی کند.

به عنوان مثال، ده نسخه از آثار ژولیوس سزار وجود دارند که جدیدترین آنها به هزار سال پس از نگارش آن نسخه اصلی می گردد، هیچ راهی برای اثبات اینکه این نسخه ها ارائه دهنده آثار اصلی هستند وجود ندارد. هشت نسخه از آثار هرودوت وجود دارد که جدیدترین آنها متعلق به 1400 سال بعد از نگارش نسخه اصلی است. باستان شناسان 643 نسخه دستی از آثار هومر را کشف کرده اند که به ما 95 درصد اطمینان می دهد که می توانیم به آثار اصلی او اعتماد کنیم.

در مورد عهد جدید، بیش از 500 هزاز نسخه خطی وجود دارد که جدیدترین آنها به 200 تا 300 سال و برخی کمتر از 100 سال از نسخه اصلی باز می گردد. این آمار قابل اطمینان بودن آن را 99 درصد تضمین می کند.

بطور خلاصه، ما دلایل حقیقی برای اثبات موثق بودن کتاب مقدس داریم بلکه، برای غیر قابل اطمینان خواندن آن باید تقریبا همه اسناد تاریخ باستان را انکار کنیم. اگر کتاب مقدس از درست آزمایی سربلند بیرون نیاید، هیچ سند تاریخی دیگری را نیز نمی توانیم درست و موثق بدانیم. قابل اطمینان بودن کتاب مقدس هم از نظر تاریخی و هم از نظر نسخه برداری و انتقال دقیق ثابت شده است.